Αξιοποιούνται οι ικανοί ;

Δύο διαφορετικά μεταξύ τους γεγονότα η αφορμή για το σημερινό μας κείμενο. Το ένα,το θλιβερό άγγελμα της πατρινής δικηγόρου Ντούλης Δημητροπούλου που το όνομα της είναι συνώνυμο με την ποιοτική εκδοχή του πατρινού Καρναβαλιού αποτελώντας έναν από τους βασικούς πυλώνες του. Το άλλο, στο αντίποδα της θλιβερής είδησης, μια «ελαφριά» ανάρτηση στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης για τον «αν Πατρινός  γίνεσαι  ή γεννιέσαι» που εκτός της περιπαιχτικής διάθεσης του συγγραφέα της επαναφέρει μια συζήτηση που ακουμπά και σοβαρές πτυχές  της συμπεριφοράς της πόλης μας προς τους πολίτες της κατά το μερίδιο της αξιοσύνης τους.

Χαρές και προβληματισμός

Πίσω από τις δικαιολογημένες χαρές των ελληνικών οικογενειών για τις επιτυχίες των παιδιών τους στις Πανελλαδικές, μαζί με τα οφειλόμενα συγχαρητήρια στους  κόπους των μαθητών που πέτυχαν αλλά και την επισήμανση σε όσους δεν τα κατάφεραν ότι οι ζωή δεν τελειώνει σε κάποιες εξετάσεις αλλά έχει πολλές ευκαιρίες μπροστά της, οφείλουμε να δούμε και μια άλλη πραγματικότητα και να την αποκωδικοποιήσουμε σωστά. 

Όταν συνωμοτεί το σύμπαν…

του Παναγιώτη Γιαλένιου

«Όταν θέλεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις». Αυτή η διάσημη φράση στον «Αλχημιστή» του Πάουλο Κοέλιο (Εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη) δεν δικαιώνεται συχνά στη σημερινή δύσκολη και σύνθετη εποχή. Πόσο μάλλον όταν αυτό που συνήθως επιβεβαιώνεται είναι η επίσης καίρια διαπίστωση  του μεγάλου Βραζιλιάνου  συγγραφέα : « Όταν έχουμε τους μεγάλους θησαυρούς μπροστά μας, δεν το παίρνουμε είδηση. Και ξέρεις γιατί; Γιατί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε θησαυρούς.»